VonM

Tego, czy częściej tak robią kobiety czy mężczyźni to nie policzymy. Mój były kolega, nawet już opisywałem tu ten przypadek, ma mocno stereotypowe podejście do relacji męsko-damskich. Problem w tym, że co chwila miał pretensję, że się czegoś nie domyśliłem. Już nie mogłem tego wytrzymać.

To współczuję szczerze, ale takie zachowanie jak dla mnie powinno zainteresować odpowiednie instytucje.

Nie, to nie jest normalne.

Wiesz, nie zgodzę się tutaj z Tobą. Dziewczyna po prostu chciała być za dobra, a trafiła na mężczyzn, którzy tego nie docenili. Wiadomo, że to zachodzi też w drugą stronę, ale jak już napisałem w poprzednim poście, u mężczyzny do zranienia emocjonalnego dochodzi potwarz.

Moja śp. Babcia mawiała, że po wojnie wszyscy się kochali, szanowali. Niestety, żyjemy w takich czasach, gdy ludzie nie potrafią kierować się wzajemnością i to szczególnie w związkach. Można by wiele filozofować na ten temat, ostatnio wzbudziłem niemałą kontrowersję w swoich kręgach stwierdzeniem, że długotrwały okres pokoju również ma wady - ale część osób zgodziła się z tym. Uważam, że zmienił się wzorzec męskości. W tamtych czasach, mężczyźni szli do wojska, gdzie dostawali w kość, ale zarazem łechtano tam ich chłopskie ego. Dzisiaj tego brakuje, więc potrzeba walki o niebycie słabym zagospodarowała się w przekonaniu, że mężczyzna nie powinien być czuły i emocjonalny. Ktoś, kto wyniósł dumę z męstwa (nie mylić z samcem alfa) nie miał kompleksów okazując kobiecie czułość i delikatność. Ale żeby nie odbiegać za bardzo od tematu. Autorko, jesteś czułą i wrażliwą kobietą, zostałaś zraniona ale absolutnie nie możesz się załamać. Wiem, że to łatwo powiedzieć na forum. Ale wbrew pozorom, istnieją mężczyźni, którym również zależy na czułości a nie tylko sportowym seksie, z tym że o wiele mniej mężczyzn niż kobiet - z przyczyn, jakie podałem wcześniej - którzy nie wstydzą się do tego przyznać. Jeśli chcesz kogoś takiego poznać, może spróbuj wybierać mężczyzn trochę (ale nie do przesady) nieśmiałych, którzy relacji nie traktują jak rutyny. Nie jesteś sobie w stanie wyobrazić, ile szczęścia byś dała takiemu facetowi

Pewnie większość z nas oglądała w dzieciństwie lub nieco później tą świetną bajkę. Dopiero teraz, zaczynam dostrzegać w niej pewien manifest antyfeministyczny, a właściwie parodię feminizmu. I tak, w bajce tej dostrzegam następujące fakty: Jedyny pozytywny męski bohater to pantoflowaty i ciapowaty profesor Atomus; Burmistrz, traktujący przedmiotowo swoją sekretarkę Sarabellę - do tego stopnia, że nie jest pokazywana jej twarz; Odcinek równouprawnienie, gdzie jedyna - poza księżniczką - żeńska negatywna bohaterka okazuje się być bardziej bezwzględna dla kobiet, niż mężczyzn i która nie może się pogodzić, że równouprawnienie działa w dwie strony; A także: Najczarniejszy i najstraszniejszy z czarnych charakterów - On - mówiący na przemian męskim i żeńskim głosem.

Więc mam proste pytanie do osób, które miały z tym do czynienia. Mianowicie, które części ręki są najbardziej zaangażowane w nakładaniu dźwigni. Innymi słowy mówiąc, czy istnieje możliwość, aby jednym, precyzyjnym krokiem (przykładowo wyłamaniem jakiejś kosteczki) można było całkowicie uniemożliwić nałożenie dźwigni. Ciągnąc temat dalej, jakie mogą być możliwości obrony przed dźwignią dla osoby nieznającej sztuk walki. Przykład: ukrycie pod rękawem czegoś w rodzaju żyletki, co w sytuacji nałożenia dźwigni podcina żyły jej autorowi. Fantazja to, czy realna możliwość?

Jeśli już chcesz pisać na ten temat, powiem Ci tak. Z jednej strony chłopski szowinizm, który wyklucza taką możliwość. (bo jak to, kobieta faceta?) Z drugiej strony feministki, które uważają, że mężczyzna zawsze jest katem, a kobieta ofiarą, zwłaszcza jeśli dotyczy to przemocy seksualnej. (no cóż, nie możemy zabronić bezdomnemu bać się włamania, więc i feministka może bać się gwałtu) Więc na wstępie Ci powiem, że temat jest trudny, zwłaszcza że od razu staniesz się obiektem ataku powyższych pozornie przeciwnych światopoglądowo grup. Może ciekawszym tematem było by na przykład zwalnianie mężczyzn z pracy za odmowę seksu, myślę że to też warto.

Przykład proszę.

Większym problemem są fałszywe oskarżenia o przemoc niż żona, która męża traktuje wałkiem

Sęk w tym, że potrafi wydobywać informacje o mnie nawet, gdy kontaktu nie mamy. Pomijając fakt, że udaje dyskretnego, a plotkuje na mój temat na prawo i lewo.

Poruszałem już tu ten wątek jakiś czas temu https://pomesku.org.pl/topic/5721-czy-to-fałszywy-przyjaciel/ A ostatnio sprawa się na tyle pokomplikowała, że zaczynam mieć obawy wobec tej osoby. Facet od dłuższego czasu próbuje robić ze mnie mizogina. O każdej naszej znajomej, która wchodzi ze mną w jakąś kokieterię twierdzi, że się mną bawi i manipuluje - tyle o tej stronie, ale sprawa rozwija się w coraz bardziej niepokojącym kierunku. Niemal na każdym spotkaniu słyszę od niego, że jestem ładny, słysząc coraz bardziej precyzyjne opisy mojego wyglądu zewnętrznego - za brzydala wprawdzie się nie uważam, ale słuchanie tego raz po raz od faceta trochę mnie zastanawia. Do tego dochodzi nieustanna "łaska" z jego strony, że nie zastosuje na mnie chwytów ze sztuk walki, które miał okazję latami trenować i praktykować. Plus twierdzenie, że jest w stanie czytać ze mnie jak z otwartej księgi i że zawsze wie kiedy kłamię. Są powody do obaw?

Wiecie, gdzie można zamówić apaszkę, taką przedwiosenną?

Romanse w pracy, w czasach me too są mocno ryzykowne.

Gdzieś czytałem, że wszyscy ludzie mają śladowe skłonności homoseksualne i służą głównie rozpoznawaniu atrakcyjności dla płci przeciwnej.